سکوت
به اغاز عشق سکوت ...
به احترام اتاق تنهاييهايم ..........سکوت.
به احترام مادر و پدرم که در جواب محبت هايشان هيچ وقت هيچ جمله اي پيدا نکردم که به آنها بگويم........سکوت.
به احترام عشق وپاک بودنش.....سکوت.
به احترام ردپاهايي که روي برف جا ماندن و به احترام تمام آنهايي که ما را ديدن و هيچ نگفتن .............سکوت.
به احترام همه ي چيزهايي که خدا به ما داده يا نداده و به احترام همه ي بخششهاي ايمان................سکوت.
و سکوت و سکوت ...
+ نوشته شده در پنجشنبه دوازدهم فروردین ۱۳۸۹ ساعت 20:20 توسط T@R@NOM
|