از پس کوچه های دل ، " نوایی " به گوش میرسد...

                                                         نوایی آشنا اما گنگ . . .

                                                                             نوایی مبهم اما پر رمز و راز . . .

گویا فریاد می زند :

دلم تنگ است برای چشمانت . . .

                                           دلم پر می کشد به سویت . . .

 

"حقیقت را که حریف نمی شوم

بگذار حداقل در رویاهایم دستانت را بفشارم"

 

در آغوشت آرام بگیرم !!

                                     و . . .

لبخندت بستایم . . .   

                        دلم تنگ است مثل همیشه . . .

                                                                      اما گویی هر روز که می گذرد . . .

دلتنگ تر و دلتنگ تر می شوم

 

می خواهم چشمانت را خیره بمانم . . .

آنقدر به تماشای چشمان زیبایت خواهم نشست 

که لحظه ها نیز خسته ام شوند . . .