عاشقم.....
اهل همین کوچه ی بن بست کناری ،
که تو از پنجره اش پای به قلب منِ دیوانه نهادی ،
تو کجا ؟
            کوچه کجا ؟
                              پنجره ی باز کجا ؟
من کجا ؟
            عشق کجا؟
                              طاقتِ آغاز کجا ؟
تو به لبخند و نگاهی ،
            منِ دلداده به آهی ،
                               بنشستیم
تو در قلب و
منِ خسته به چاهی......
گُنه از کیست ؟
                                از آن پنجره ی باز ؟
                                                        از آن لحظه ی آغاز ؟
از آن چشمِ گنه کار ؟
                                از آن لحظه ی دیدار ؟
کاش می شد گُنهِ پنجره و لحظه و چشمت ،
                                                               همه بر دوش بگیرم
جای آن یک شب مهتاب ،
                                    تو را یک نظر کوی عشاق ببینم . . .