اگه تو مال من بودی ماه از چشات طلوع می کرد

    پرستو از رو دست تو نغمه هاشو شروع می کرد

        اگه تو مال من بودی کلاغ به خونش میرسید

            مجنون به داد اون دل زرد و دیوونش میرسید

                اگه تو مال من بودی همه خبردار می شدن

                     ترانه های عاشقی رو سرم آوار می شدن

                                               ...   

اگه تو مال من بودی قدم رو پاییز می زدیم

    پاییز می فهمید که ماها زبونشو خوب بلدیم

        اگه تو مال من بودی دور خوشی نرده نبود

             دل من اون آواره ای که شبا می گرده نبود

                 اگه تو مال من بودی چشمام به چشمات شک نداشت

                      تنگ بلور آرزوم مثل حالا ترک نداشت

                                                 ...

اگه تو مال من بودی جهنمم بهشت می شد 

    قصه ی عشق ما دو تا عبرت سر نوشت می شد

       اگه تو مال من بودی می ذاشتمت روی چشام

            بارون می خواستی می بارید ابر سفید گریه هام

                 اگه تو مال من بودی ابرا تو پاییز نمی ریخت 

                      شمعی که پروانه داره اشک غم انگیز نمی ریخت